berekoi
berekoi. izond. (
TE).
Egoísta. Bestiengaittiko ardura barik, bere buruari begira bakarrik jarduten dabena (hirugarren personan aittatzen diranekin bakarrik erabili leike). Ha baiño berekoi negargarrixagorik munduan... Ik. beretzako, berezale, buruzale.
