guzurti (gizurti) [gezurti]. izond. (TE). Mentiroso,-a; embustero,-a ; trolero,-a. Guzurrak esateko joeria daukana.
Antxiñako Baratzan, subia lehenengo guzurtixa. / Guzurti, lapurti, txatxarti, uzkarti... / Azpijaneko guzurti agertu ahal izatia. (Ibilt 487).
Ik. anpor, anporlari, anpor.
guzurti anpolari [gezurti anpolari]. iz. (TE). Gran mentiroso,-a, de mentiras grandes; gran embustero,-a. Guzur galantak, haundixak esaten dittuana.
Oiñetatik burura zan, guzurti anpolarixa. Ik. anporlari, guzurti.